| |
دانشمندان موفق شدند با استفاده از نانوذراتی که آنتیبیوتیکها را به شکل موثرتری به مقصد انتقال میدهند، روش تاثیرگذاری در درمان عفونتهای تنفسی کشنده ابداع کنند.
بیماری " فیبروز سیستیک" (cystic fibrosis)، یک اختلال ارثی کشنده است که به ریهها و سیستم گوارشی آسیب میرساند. در این بیماری، ریه به حدی آسیب میبیند که بیماران اغلب بر اثر این مشکل، جان خود را از دست میدهند یا وادار به پیوند ریه میشوند. درمان دائمی با آنتیبیوتیکهای استنشاق شده، نقش مهمی در این موضوع دارد.
اگرچه در این درمان نمیتوان کاملا از تجمع باکتریها اجتناب کرد، اما میتواند برای مدت طولانی بیماری را تحت کنترل نگه دارد. باکتریها نه تنها با گسترش مقاومت بلکه با رشد سلولهای موسوم به "زیستلایه" در زیر لایهای از مخاط که بیشتر مانند یک صفحه محافظ، راه باکتریها را در ردیفهای پایینتر مسدود میکند، از خود دفاع میکنند.
"دگمار فیشر" (Dagmar Fischer)، استاد فناوری دارویی در دانشگاه "ینا" (Jena) در آلمان میگوید: معمولا، این داروها با استنشاق کردن به بدن وارد میشوند. سپس، مسیر پیچیدهای در بدن برای رسیدن به پاتوژنها(بیماریزاها) طی میکنند و بسیاری از آنها به مقصد نمیرسند.
پژوهشگران برای غلبه بر این دفاع قوی، عوامل فعال مانند آنتیبیوتیک توبرامایسین را در پلیمری از جنس پلیاستر، قرار میدهند.
بنابراین پژوهشگران نانوذرهای خلق کردند که در آزمایشگاهی که پیشتر در آنجا وضعیت کنونی ریه را در یک حالت ثابت و همچنین پویا شبیهسازی کرده بودند، مورد آزمایش قرار گرفتند. پژوهشگران کشف کردند که نانوذره، در میان شبکه شبه اسفنجی لایه مخاط، راحتتر انتقال مییابد و در پایان، بدون هیچ مشکلی قادر به نابود کردن پاتوژن خواهد بود. علاوه بر این، پوشش اضافی به کار رفته از جنس پلیاتیلن گلیکول، نانوذره را برای سیستم ایمنی، تقریبا نامرئی میسازد.
پژوهشگران خاطرنشان کردند: همه مواد حامل نانو، سازگار با محیط زیست، تجزیهپذیر، غیرسمی و درنتیجه برای انسان، بیضرر هستند.
|
|