|  |
.jpg)
در دهه های گذشته، بسیاری از کشورهای توسعه یافته خصوصاً آمریکا، بازیگران اصلی صنایع مبتنی بر علوم زیستی بوده و نقش مهمی در توسعه صنعت بیوتکنولوژی داشته اند. اما برخی عوامل از جمله نیروی کار ارزان، انتشار سریع اطلاعات در چند سال اخیر و در دسترس قرار گرفتن سرمایه برای سایر کشورها، رقابت در این عرصه را برای کشورهای پیشرفته با چالش مواجه کرده است و در حال حاضر در کشورهای اروپایی و آسیایی فرصت های فراوانی برای شرکت های علوم زیستی فراهم شده است.
در عرصه اقتصاد جهانی، هر رقیبی امکان پیشرفت سریع فناورانه را داشته و می تواند به تجهیزات و منابع مالی لازم در جهت تولید محصولات استاندارد بیوتک دست یابد اما مناطقی که منابع انسانی مناسبی در اختیار داشته و با جدیت و تجربه کافی در این صنعت وارد شوند، مزایای رقابتی بیشتری خواهند داشت.
دولت آمریکا و ایالت های مختلف این کشور با درک این تهدید و رقابت شدید در صنایع مبتنی بر علوم زیستی، کماکان فعالانه در زمینه رشد و حمایت از این صنعت در ایالت های مختلف این کشور تلاش می کنند. سازمان صنایع بیوتکنولوژی آمریکا در سال 2011 چندین توصیه به بخش های آموزش، سیاست گذاری و صنایع این کشور به منظور آماده سازی نیروی انسانی کارآمد مورد نیاز صنایع بیوتکنولوژی این کشور نموده است که می تواند در کشور ما نیز مورد توجه مدیران، اساتید و صاحبان صنایع قرار گیرد.
1- درگیر شدن بخش صنعت در فرآیند آموزش
این موضوع مهمترین عامل موفقیت برنامه های تامین نیروی انسانی مورد نیاز صنعت در کشورهای موفق در این زمینه می باشد. وقتی دانشجویان در رابطه نزدیکی با صنعت آموزش ببینند، دقیقاً همان طور تربیت می شوند که مورد نیاز صنعت می باشد. ارتباط مناسب شرکت هایی که متقاضی نیروی انسانی هستند با دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی موضوعی است که باید در برنامه های کلان آموزشی مورد نظر باشد.
2- وجود برنامه های متنوع و پیوسته تربیت نیروی های انسانی
برای داشتن یک منبع پیوسته تامین نیروی انسانی مورد نیاز صنایع بیوتکنولوژی، باید از روش های مختلفی استفاده کرد. روش سنتی تربیت نیروی انسانی در دانشگاه ها و از طریق دوره های آموزشی کلاسیک یکی از این روش ها می باشد. در عین حال دوره های آموزشی مداوم برای افرادی که از دوره های کلاسیک فارغ التحصیل شده اند و تمایل به پیشرفت شغلی خود داشته و جویای اطلاعات بیشتری می باشند، مورد نیاز می باشد.
3- نیاز به نظام های صنفی و تایید کننده مدارک، سطح تجربه و مهارت نیروی انسانی در بخش بیوتکنولوژی
بر خلاف فارغ التحصیلان بخش مهندسی، تکنسین های آزمایشگاه های بیوتکنولوژی، متخصصان بیوتکنولوژی کشاورزی، کارمندان بخش تولید صنایع بیوتکنولوژی و مهندسین پزشکی، نیازی به داشتن مدارک تاییدیه شغلی از مراکز صنفی مانند نظام مهندسی یا نظام پزشکی ندارند. یک سازمان تایید کننده و تعیین کننده سطح مهارت ها و تجربه نیروهای انسانی جویای کار برای تامین نیروی انسانی مناسب بخش صنعت بسیار حیاتی است گرچه خود صنایع می توانند تا حدودی با برگزاری آزمون های استخدامی و مصاحبه شغلی، کماکان این مسئولیت را خود بر دوش کشند!
4- غلبه بر مشکلات آموزش های حرفه ای دانشجویان
در صنعت بیوتکنولوژی، آموزش حرفه ای دانشجویان در اکثر موارد به خاطر مقررات سختگیرانه و معذورات شرکت ها با چالش مواجه می شود. برای رفع این مشکل می توان از مربی های آموزش دیده توسط بخش صنعت یا تسهیلات نیمه صنعتی یا مدل برای آموزش دانشجویان بهره برد.
نوشته: کسری اصفهانی
جهت چاپ در شماره آینده خبرنامه زیست فناور
|
|
