|  |
پژوهشگران کشور در تلاش برای یافتن شیوه نوینی هستند که می تواند به ارائه واکسنی برای کنترل بیماری های مشترک بین انسان و دام منجر شود. (خبر اصلاح شده)
دکتر "علی‌هاتف سلمانیان" دانشیار پژوهشکده بیوتکنولوژی گیاهی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری و دکتر "میرلطیف موسوی" از دانشکده علوم پایه دانشگاه شاهد، قصد دارند با به ثمر رساندن این تحقیقات، در نهایت واکسنی تولید کنند که ابتلای دام به باکتری خطرناک و بیماری زای ای. کولای سویه O157,H7 را کاهش داده یا تحت کنترل در آورد.
دکتر سلمانیان در این باره گفت: منشا اصلی این باکتری دامها و بویژه گاو و گوسفند هستند و درصورت آلوده شدن دام به این باکتری و مصرف گوشت و فرآورده های لبنی آلوده به آن، انسان نیز می تواند بیمار می شود.
به گفته وی، سویه خطرناک "O 157" باکتری ای کولای موجب بیماری های شدید گوارشی، مانند اسهال و در برخی از موارد در کودکان به آسیب دیدگی شدید کلیه ها منجر می شود.
وی با اشاره به شیوع این باکتری در تمام دنیا افزود تحقیقاتی که در مناطق مختلف کشور و توسط محققان ایرانی انجام شده است نشان می دهد که آلودگی در دامها و فراورده های حاصل از آنها نیز در ایران وجود دارد.
این دانشیار پژوهشی اظهار داشت: در این بیماری باکتری قادر است به سلول های روده چسبیده و سپس با تخریب سلولهای روده ایجاد بیماری کند.
سلمانیان تصریح کرد: اگر بتوانیم با تولید ایمنی مخاطی در محل اتصال باکتری مانع از اتصال شویم، عملا توانسته ایم بدن را در برابر این بیماری محافظت کنیم.
وی تاکید کرد: به این منظور باید آنتی بادی هایی توسط سیستم ایمنی تولید شود که بتواند با ایجاد ایمنی مخاطی مانع از اتصال باکتری با سطح سلول های روده شود. در مرحله اول و بنا به دلایل علمی این کار باید در دامها صورت گیرد. بدیهی است که اگر بتوان دامها را کنترل کرد میتوان امید داشت که انتقال این عامل به انسان نیز تحت کنترل قرار می گیرد و از سرایت آن به انسان نیز جلوگیری کرد.
وی با اشاره به اینکه روش مرسوم در تولید یک ماده ایمنی زا ، تولید یک پروتئین نوترکیب ( معمولا در سیستمهای باکتریایی) و تزریق آن به دام است، افزود: نوآوری تحقیقات آنها در انتخاب چند پروتئین به جای یک پروتئین و تولید آنها در گیاهان دست ورزی شده و خوراندن بافتهای گیاهی به دام است.
به گفته این پژوهشگر در این پروژه قرار است، چند پروتئین نوترکیب در یک گیاه ( در مرحله اول گیاه کلزا) تولید شده و سپس بخشی از آن گیاه ( بذر) که با روشهای ژنتیکی، پروتئین در آن تجمع یافته است به حیوانات کوچک آزمایشگاهی (نظیر موش) خورانده شود.
سلمانیان اظهار داشت: در فاز نخست این پروژه و با استفاده از شیوه های مهندسی ژنتیک، پروتئین نوترکیب چند قسمتی از باکتری ای. کولای سویه O157 در میزبان پروکاریوتی تولید و پس از خالص سازی به حیوان آزمایشگاهی تزریق شد.
به گفته وی، در این فاز موثر بودن پروتئین های نوترکیب در جلوگیری از اتصال عاملِ بیماری زا به سلولهای روده اثبات شد.
به گفته دکتر سلمانیان در فاز دوم تحقیقات این پروتئین های نوترکیب در گیاه تولید و بر روی حیوانات کوچک آزمایشگاهی(موش) آزمایش خواهد شد.
این پژوهشگر اظهار داشت: در فاز سوم نیز، تحقیقات مرحله دوم بر روی حیوانات بزرگتر مورد آزمایش قرارخواهد گرفت.
وی گفت: با تولید این آنتی ژنها در بخش های خاصی از گیاهان مانند بذر کلزا و خوراندن آنها به دام، میتوان امید داشت که دام ها در برابر سویه خطرناک و بیماری زای باکتری ای کولای سویه"O 157" مقاوم شده و به آن مبتلا نشوند.
بنا بر اظهارات وی، توسعه روش ایمونوژنهای خوراکی می تواند در کنترل برخی از بیماری های مشترک بین انسان و دام گامی موثر بردارد.
بخشی از نتایج این مطالعات در نشریات معتبر علمی به چاپ رسیده یا در حال چاپ در نشریات بین المللی معتبر از جمله نشریه "واکسن" است.
منبع: ایرنا
|
|
