دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در دانشکده پزشکی ساندیگو پروتئینی موسوم به «سسترین» را کشف کردهاند که به عنوان یک بازدارنده طبیعی روند پیر شدن در مگسهای میوه، عمل میکند.
این محققان همچنین نشان دادند که پروتئین سسترین برای تنظیم یک مسیر سیگنال دهی که کنترل کننده اصلی پیری و متابولیسم است، نقش دارد. به گفته محققان، ساختار و عملکرد بیوشیمی این پروتئین در مگسها و انسانها مشابه است.
شرح این یافته جدید در مجله علمی ساینس منتشر شده است.
محققان میگویند سسترینها پروتئینهایی بسیار کوچکی هستند که وقتی سلولها فشاری را تجربه کنند به مقادیر زیادی تولید میشوند، اما عملکرد این پروتئین تاکنون نامشخص بوده است تا این که دکتر مایکل کارین و دستیاران وی در مطالعات خود دریافتند که این پروتئینها به عنوان فعال کنندههای کیناز پروتئینی وابسته به AMP یا AMPK و بازدارندههای راپامی سین یا TOR عمل میکنند.
این دو فاکتور AMPK و TOR نقش کلیدی در تنظیم پیری و متابولیسم در ارگانیسمهای مختلف دارند.
وجود سه ژن مختلف رمزگشایی سسترین در پستانداران شناسایی عملکرد فیزیولوژیک دقیق این پروتئین را در حیوانات زنده مشکل ساخته بود، اما محققان بالاخره موفق به کشف آن شدند.