ریزجلبک ها یکی از منابع بالقوه برای تولید سوخت های زیستی در آینده محسوب می شوند.
بازده بالای این ریزسازواره های فتوسنتزکننده در تبدیل دی اکسید کربن به لیپیدهایی که با تغییرات اندکی به عنوان سوخت زیستی قابل مصرف هستند و عدم نیاز به استفاده از زمین های کشاورزی موجود که زیر کشت سایر محصولات مورد نیاز بشر است، اهمیت ویژه ای به این موجودات بخشیده است.
تلاش های زیادی در نقاط مختلف دنیا صورت می گیرد که فناوری های مورد نیاز برای توسعه ظرفیت های تولید لیپیدهای جلبکی به عنوان یک فرآیند صنعتی ایجاد شود. گرچه در حال حاضر ریز جلبک ها در مقیاس صنعتی تولید نمی شوند ولی به نظر می آید در 10 تا 15 سال آینده، فرصت هایی برای توسعه پایدار و اقتصادی این فرآیند ایجاد شود.
